Nie jesteś zalogowany na forum.
Strony: 1
Wątek zamknięty
Na PW otrzymaliście już przydział do poszczególnej grupy rasowej, jedna osoba została naszym wilczkiem.
Tutaj oczywiście wiecie co macie zrobić lecz z leciutko zmienionymi podpunktami
Wygląd
[img]link lub 5 zdań złożonych[/img]Imię:
Nazwisko:
Wiek:
Płeć:Charakter: minimum 5 zdań złożonych
Historia: minimum 5 zdań złożonych
Cechy specjalne: wedle uznania, tylko bez super mocy
ATRYBUTY: 10 do rozdania max 7 na jedno, jeżeli nie dodacie nic w daną statystykę, znaczy to, że nie posiadacie w ogóle możliwości korzystania z niej
Siła -
Szybkość -
Wiedza -
Skradanie -
A WIĘC DO ROBOTY I CZEKAM
Offline
Wygląd
Imię: Damian
Nazwisko: Tokarz
Wiek: 14 lat
Płeć: Mężczyzna (prawdopodobnie)
Charakter: Damian jest największym podludziem jaki stąpa po ziemi. Atencjusz, który wszystkim zawraca tyłki coby z nim pogadali, przechwala się umiejętnościami w gry rytmowe bo ssie na każdym innym polu, ogólnie uwielbia mówić o sobie. Szybko popada w zauroczenie, lecz nie potrafi rozmawiać z kobietami twarzą w twarz, zawsze się w takowych sytuacjach poci, jąka i zacina, a jego wypowiedzi są chaotyczne i bezsensowne. Ogólnie powinno się z nim tylko kontaktować tylko drogą listową, bo sepleni i trudno go zrozumieć, a jego głęboki, "przerażający" głos nieźle irytuje. Chociaż tutaj trudno powiedzieć, bo on codziennie mówi inaczej, nie licząc tego, że zazwyczaj dość cicho. ZBYT CICHO. On w ogóle jest niezwykle irytujący, udaje, że zna się na psychologii, ale tak serio to totalnie nic o tym nie wie i jest SUPER, KURDE, BEZPOŚREDNI. Ma w zwyczaju powtarzać, że nie ma serca, co oznacza tyle, że rzadko zdarza się, by współczuł innym i jest nieczuły na czyjąś krzywdę jeśli nie jest w bliskich stosunkach z pokrzywdzonym. Lubi rozmawiać ze swoim najlepszym przyjacielem bo tylko on jest w stanie znieść potworność żartów Damiana, który porzucił człowieczeństwo na rzecz zostania memowym potworem. Jest niezwykle sarkastyczny i ironiczny, czasem też objawiają się u niego cechy cynizmu lub hiperkrytycyzmu. Ma dziwaczne preferencje seksualne, o których nie warto mówić bo tylko obrzydzają. Nie ma gustu w stosunku do gier komputerowych i filmów, które raz na jakiś czas ogląda. Prowadzi stronkę o słabych roleplayerach i to jego jedyne osiągnięcie życiowe.
Historia: O historii Damiana nie ma co wiele mówić, jest pełna naprawdę cringe'owych momentów. Zabawnym jest, że naprawdę zaczął cieszyć się życiem i przyjaźniami właśnie w momencie, kiedy je porzucił na rzecz udawania Dawida Tórza w internecie. Po około dwóch latach mu się totalnie znudziło, porzucił swoją drugą twarz i zniknął na kilka dni, później starzy kumple Tórza go znaleźli i - kto by się spodziewał - nadal chcieli z nim przyjaźnić. Nikt nie zapomniał o tym do dziś, ale wszyscy traktują jego kłamstwa już nieco mniej poważnie, wybaczyli mu. On sam często z tego żartuje, chociaż gdzieś tam w środku wie, że nie robił dobrze. Ale co z tego, on zawsze żartuje z poważnym rzeczy, pewnie dlatego ma tak mało przyjaciół.
Cechy specjalne: Dzięki grom rytmowym wyrobił sobie niezły refleks, poza tym ma żart na każdą sytuację, jest księciem żartów sarkastycznych i przedrzeźniania innych, szczególnie kelnerek. Umie całkiem nieźle pisać, lata praktyki. Jest spostrzegawczy, co jednak nie wiąże się z dobrą orientacją w terenie - wręcz przeciwnie - nie ma miejsca, w którym się nie zgubi.
ATRYBUTY:
Siła - 2
Szybkość - 2
Wiedza - 4
Skradanie - 2
Ostatnio edytowany przez HIVane (2016-04-02 21:45:39)
Offline
Imię: Oak
Nazwisko: Nowogard
Wiek: 34
Płeć: Mężczyzna
Charakter: Oak niegdyś był pełnym życia, biegającym z głową w chmurach naukowcem. Łatwo nawiązywał nowe znajomości, zawsze odnajdywał się w grupie i śmiał się ile tylko miał tchu w piersi. Teraz, po wypadku, jego osobowość znacznie oziębiała. Jasne, wciąż potrafi powiedzieć coś zabawnego czy uśmiechnąć się okazjonalnie, ale to już nie ten sam entuzjasta i wesołek.
Wciąż jednak pewne cechy charakteru przetrwały z jego dawnego "ja". Po pierwsze, Oak wciąż ma wiarę w marzenia i choć los potraktował go okrutnie, to wciąż jego myśli zajmują te same badania co kiedyś... A przynajmniej częściowo, dopóki nie wróci do pracy w instytucie. Pozostał też człowiekiem niezwykle inteligentnym, mającym dużą wiedzę o świecie i potrafiącym wyciągać logiczne wnioski. Poza tym warto wspomnieć o jego aktualnym hobby - fantastyce i kinie superbohaterskim, którymi zafascynował się jako że całymi wieczorami siedząc w domu musiał w końcu czymś zająć myśli, czymś poza wykresami i statystykami które w sekrecie wciąż studiował.
Jego "nową" cechą jest jednak wewnętrzny strach przed odrzuceniem społecznym. To z tego powodu Oak nie powrócił jeszcze do stałej pracy przy badaniach. Boi się, choć nigdy tego nie przyznał na głos, że dawni wspólnicy teraz będą traktować go jak ciężar. Albo, co gorsza, będą wszystko mu podawać pod nos, litując się i współczując... Tak jakby Oak był gorszy od nich! To dlatego mężczyzna obecnie podchodzi do ludzi nieufnie - zwykle osoby które spotyka nie potrafią spojrzeć na niego inaczej, niż na kalekę. Widzą w nim inwalidę, nie człowieka.
I to właśnie Oaka dystansuje od jego dawnej wesołości.
Historia: Jako młodzieniec Oak Nowogard pilnie uczył się nauk ścisłych - matematycznych i przyrodniczych. Kiedy podrósł, osiągnął wiele sukcesów naukowych, był laureatem licznych konkursów, współpracował z osobistościami i youtuberami. Uczestniczył w kilku konwentach naukowych, które później razem z Dankanem Vischem realcjonował w internecie. Rozwijał się. W końcu skończył edukacje w jednej z najlepszych uczelni w kraju i rozpoczął swoją pracę badawczą. Wszystko szło dobrze, może nie odkrywał nowych kontynentów, ale realizował się zawodowo, aż... Aż zdarzył się wypadek.
Podczas eksploracji jednej z niezliczonych jaskiń w pewnej wyżynie, stworzonej z wydawałoby się solidnych skał wapiennych, Oak w swojej ekscytacji nieco odłączył się od grupy. Niespodziewanie nadleciał nietoperz. Głupia sprawa, chłopak trochę bardziej się przestraszył niż powinien i mimowolnie odskoczył w bok. Uderzył o jakąś luźną skałę, a potem usłyszał przerażający dźwięk osuwanych skał. Jedna z nich uderzyła go w głowę, w okolice oka, kolejne powaliły go na glebę... Stracił przytomność.
Obudził się w szpitalu w mieścinie nieopodal. Inni badacze szybko usłyszeli co się dzieje i pomogli mu, wyciągając z głazów. Te - szczęście w nieszczęściu - zmiażdżyły jego rękę, ale reszta ciała wyszła z tego bez szwanku... No, prawie. Jeden z odłamków, prawdopodobnie ten pierwszy, uszkodził siatkówkę prawego oka mężczyzny. Po koniecznej amputacji Oak wyszedł ze szpitala bez prawej ręki i ślepy na jedno oko.
Oczywiście dostał spore odszkodowanie z tytuły ubezpieczenia od wypadków przy pracy, dodatkowo jego placówka badawcza również przelała na jego konto pewną sumkę w ramach pomocy, nie musiał się więc - przynajmniej na razie - martwić o pieniądze. Dostał polecenie by odpoczywać i wrócić do pracy w instytucie jak tylko poczuje się lepiej. Cóż, od tego czasu minęło już 7 miesięcy. I chociaż Oak oznajmij już że nie czuje się na siłach aby wracać jako kaleka do pracy kiedykolwiek, wciąż otrzymuje zaproszenia do kolejnych projektów. W głębi serca chce w nich uczestniczyć, jednak jego kalectwo jak jad przesyca jego duszę. Tak, pełen sprzecznych emocji, trwa do dzisiaj, wciąż rozważając swoją przyszłość.
Cechy specjalne: Nie ma prawej ręki, ślepy na prawe oko. Duża wiedza z zakresu nauk ścisłych.
ATRYBUTY:
Siła 3
Szybkość 1
Wiedza 5
Skradanie 1
Offline
Imię: - Yurko
Nazwisko: - Sugai
Wiek: - 19
Płeć: Kobieta
Charakter: - Yuriko ma dwie twarze, z jednej strony to bardzo spokojna dziewczyna, która nigdy się nie poddaje, nie lubi kłótni, ale lubi ciszę i spokój. Jest raczej wstydliwa i nie lubi poznawać nowych ludzi, ponieważ zawsze ma problem z zaufaniem komuś. Boi się śmierci. Ale z drugiej strony, Yuriko jest bardzo odważna i lubi adrenalinę. Lubi się bać i to ją kręci. Lubi ryzyko i często robi coś bez jakiego kol wiek zastanowienia. Ma pełno pomysłów i lubi rozwiązywać różnego rodzaju zagadki. Yuriko jako że jest bardzo śliczną dziewczyną często to wykorzystuje bo wie, że nie ma faceta który przejdzie obojętnie obok niej. W swoim życiu Yuriko żadnego chłopaka nie traktowała poważnie spotykała się z nimi tylko na jakieś niezobowiązujące szybkie numerki, ponieważ czerpała z tego ogromną przyjemność.
Historia: - Historia: Yuriko wychowywała się w domu dziecka z dala od cywilizacji , wylądowała tam gdy miała 4 latka. Jej ojciec zabił przy niej jej matkę i pięcioro rodzeństwa po czym popełnił samobójstwo. Odnalazł ją jej sąsiad, który mieszkał dom obok i zainteresował się tym, że w domu rodziny Sugai cały czas płacze mała dziewczynka. Wchodząc do wielkiej willi zauważył pełno krwi na podłodze i ścianach... wchodząc dalej zobaczył jej matkę która leżała twarzą skierowaną do Yuriko, jej ciało nie miało kończyn oraz oczu. Obok leżały jej dwie siostry, które wyglądały podobnie do matki. Kawałek dalej pod oknem leżał jeden z jej braci twarzą do podłogi, był nagi i cały we krwi. Na końcu zauważył Ojca Yuriko i jej najmłodszego rocznego braciszka. Chłopczyk miał zmasakrowaną twarz a jej ojciec postrzelił się w głowę... Yuriko mimo tak młodego wieku pamięta wszystko co się działo.. była prześladowana i gwałcona niejednokrotnie przez całe swoje życie dlatego od ostatniego razu zawsze ma przy sobie skalpel w razie jakiegoś ataku który chowa pod pończochami. Do miasta przeniosła się gdy osiągnęła pełnoletność. Dostała od miasta mieszkanie i już miało wszystko się wreszcie ułożyć.. ale Yuriko któregoś dnia zauważyła reklamę najbardziej popularnej aplikacji na telefon i postanowiła być jak wszyscy inni i ściągnąć aplikację i wejść do cyber świata "Rabbit Doubt" spodobała jej się ta gra, miała super grafikę.. można by rzec że bardzo realistyczną co pociągało ją jeszcze bardziej, każdy gracz mógł stworzyć tam swoja postać. Yuriko lubiła takie gry ponieważ mogła być kim tylko zapragnie. W "Rabbit doubt" było podobnie, ta gra pochłonęła całe jej życie.. miała tam swój ulubiony team i pierwszy raz od dawna czuła się szczęśliwa.. do chwili gdy...
Cechy specjalne: Dobrze widzi w ciemności, ma bardzo dobry słuch, łatwo uwalnia się z pułapek (np.związanie liną ) i bardzo dobrze włada wszelkim rodzajem broni (od pistoletu po noże itd)
ATRYBUTY:
Siła - 3
Szybkość - 4
Wiedza - 2
Skradanie - 1
Ostatnio edytowany przez Moon (2016-04-13 15:58:32)
Offline
Imię: Melody
Nazwisko: Pureiboi
Wiek: 23 lata
Płeć: Kobieta
Charakter
Melody jest wesołą, przyjazną otwartą na ludzi dziewczyną, Jest bardzo zręczna, przebiegła, potrafi umiejętnie kraść i jest dość niska (160 cm), co jej to bardzo ułatwia. Łatwo nawiązuje kontakty z innymi ludźmi. Mieszka w małym przytulnym domku w środku lasu razem z psem i kotem. Pracuje w pobliskiej małej cukierni, którą odziedziczyła po zmarłej babci. Uwielbia jeździć konno, ma nawet własnego konia. Gra na pianinie, gitarze, skrzypcach i pięknie śpiewa. Ma jedną przyjaciółkę i kilku dobrych znajomych. Bardzo łatwo wpada w panikę i łatwo jest wyprowadzić ją z równowagi, jednak gniew szybko jej mija. Bardzo dużo przeklina i ma słabą orientację w terenie. Jest pomysłowa, a kiedy już się w coś zaangażuje to bardzo ciężko ją od tego odciągnąć.
Historia
Gdy Melody miała zaledwie 6 lat, jej rodzice zginęli w wypadku samochodowym. Nie miała nikogo poza nimi, dlatego też zmuszona była do zamieszkana w domu dziecka. Była bardzo cichym i zamkniętym w sobie dzieckiem. Wydawało się jej, że nie ma nikogo na tym świecie, z kim mogłaby normalnie porozmawiać. W dniu 8 urodzin Melody do domu dziecka trafiła dziewczynka w jej wieku - Natalia. W ciągu kilku dni dziewczynki zaprzyjaźniły się, ponieważ rozumiały się doskonale ze względu na podobną przeszłość. Po 5 latach Natalię zaadoptowała pewna rodzina, która kilka miesięcy później wyprowadziła się do nie znanego Melody miasta. Kontakt między przyjaciółkami się urwał. Od tamtego czasu nastolatka nie rozmawiała prawie z nikim. Gdy skończyła 18 lat postanowiła się usamodzielnić. Wyjechała do dużego miasta i podjęła pracę kelnerki w podrzędnym barze. Tam wpadła w nieodpowiednie towarzystwo. Zaczęła brać narkotyki i przesadzała z alkoholem. Jej wydatki były dużo większe niż zarobki. Nie wiedziała skąd brać pieniądze, więc zaczęła kraść. Kradła nie tylko w supermarketach ale i w miejscu pracy. Została zwolniona. W późniejszym czasie podejmowała się różnych zajęć, jednak jej nałóg ją przerastał. Została wyrzucana z każdej pracy, traciła nadzieję na normalne życie. Pewnego dnia Melody otrzymała list, który zdawał się być jej kołem ratunkowym. Dowiedziała się, że w Tennessee ma babcię, która chce ją do siebie przyjąć. Mimo wielu pytań, które zaprzątały jej głowę, zdecydowała się tam pojechać najszybciej jak to możliwe. Po dotarciu na miejsce okazało się, że staruszka mieszka w małym domku w środku lasu. Babcia okazała się cudowną osobą. Nie mogła sobie wybaczyć, że przez całe życie wnuczki nie wiedziała nawet o jej istnieniu... W każdym razie wszystko zaczęło się układać. Kobieta zaproponowała dzewczynie pracę w swojej cukierni. Okazało się, że w tej cukierni pracuje również dawna przyjaciółka Melody z domu dziecka. Dziewczyna nie mogła uwierzyć w swoje szczęście. Wyszła z nałogu, przestała pić i kraść, poznała wielu cudownych ludzi. Po 2 latach babcia zmarła. Mel bardzo to przeżyła, jednak nie odbiło się to na niej tak jak śmierć rodziców. Postanowiła prowadzić swoje życie tak samo jak za życia babci i tak zostało do dziś.
ATRYBUTY:
Siła - 1
Szybkość - 4
Wiedza - 2
Skradanie -3
Offline
Imię: Sai
Nazwisko: Kuriyama
Wiek: 22
Płeć: Mężczyzna
Charakter: Sai jest osobą o specyficznym usposobieniu. Sporo mówi, sporo się śmieje i zdecydowanie nadużywa alkoholu, ciastek i czarnego humoru. W wolnym czasie uwielbia spotykać się ze znajomymi. Jest duszą towarzystwa. Jego ojciec zaszczepił w nim pasję do astronomii, która przerodziła się w obsesje na punkcie kosmosu i istot pozaziemskich. Wszystko sprowadza do wielkiego spisku i działań wyższych bytów. Jego życie często przypomina groteskę... pasmo nieszczęść i niezręcznych sytuacji.
Historia: Kuriyama urodził się w niewielkiej wiosce. Jego dorastanie było ciężkim okresem dla rodziny. Nieustannie wpadał w tarapaty i nie raz doprowadzał wszystkich do szału swoim roztargnieniem. Kiedy poszedł do szkoły średniej, wyprowadził się do miasta. Wynajął tam niewielki pokój u starszej kobiety o imieniu Mirai. Przez trzy lata była ona dla niego jak matka, w przyszłości wciąż utrzymywali ze sobą kontakt.
Po trzech latach przeniósł się do nowego mieszkania, gdzie w krótkim czasie z przytulnego gniazdka stworzył on prawdziwą jaskinię kosmicznych obsesji. Wszędzie leżały atlasy i kompendia z astronomii, lunety, mikroskopy, kompasy, repliki statków kosmicznych i wiele innych hobbystycznych przedmiotów. Przez ostatni rok zajmował się studiami z astrofizyki i kosmologi oraz pracą na pół etatu w sąsiedniej kawiarni.
Cechy specjalne: Pieczenie ciastek w kształcie statków kosmicznych.
ATRYBUTY:
Siła - 2
Szybkość - 3
Wiedza - 4
Skradanie -1
Lubię pić zieloną herbatę i czytać.
Po prostu nie mam lepszego pomysłu na resztę życia.
Offline
Ok.. zamykam dodawanie postów z KP.. od teraz jakiekolwiek edytowanie ich jest zabronione
Offline
Strony: 1
Wątek zamknięty